HALKÇILIK
Ø Halk bir ülkenin sınırları içerisinde yaşayan çeşitli mesleklerin ve toplumsal grupların oluşturduğu insanlardır.
Ø Halkçılık, toplumsal barışın sağlanması için sınıf ayrımcılığını reddeder.
Ø Devlet yönetiminde tüm vatandaşlara kendini yönetme hakkı, kanun önünde eşitlik, gelir dağılımında denge sağlanmasını ve herkesin devlet hizmetlerinden yararlandırılmasını hedefler.
Ø Atatürk’e göre halk, her bakımdan ayrıcalıksız ve birbirine eşit kimselerden oluşmuştur.
NOT: Halkçılık ilkesi; Cumhuriyetçiliğin ve Milliyetçiliğin ortak bir sonucudur.
Ø Halkçılık ilkesi halkın elbirliği ile ilerlemesi ve kalkınmasını da hedefler. Böylece devletin halka karşı, halkın da devlete karşı görevleri olduğunu belirtir. Kısaca halkçılık, toplumsal eşitliği ve topluma hizmet amacı öngörmedir.
NOT: Halkçılık ilkesi, Devletçilik ilkesinin uygulanmasını zorunlu kılmıştır. Devlet “sosyal devlet anlayışına” uygun olarak yatırımlarda bulunur.
Ø Atatürk’ün Halkçılık İlkesi doğrultusunda;
Saltanatın kaldırılması (1922)
Cumhuriyetin ilanı (1923)
Aşar vergisinin kaldırılması (1925)
Medeni Kanun’un Kabulü (1926)
Teşvik-i Sanayi Kanunu’nun Kabulü (1926)
Okuma yazma seferberliğinin başlatılması
(1928) ve Millet Mektepleri’nin açılması
İlköğretimin ücretsiz ve zorunlu olması
Gelire göre vergi alınması
Soyadı Kanunu’nun kabul edilmesi (1934)
Kadınlara, yönetime katılma hakkı tanınması
(1930 – 1934)
Azınlıkların Türk vatandaşı sayılarak ayrıcalıklarının sona erdirilmesi (1923)
Devlet yatırımlarının ve sosyal hizmetlerin
yaygınlaştırılması
