8 Nisan 2014 Salı

MİLLİYETÇİLİK (ULUSÇULUK)

MİLLİYETÇİLİK (ULUSÇULUK)

Ø Milliyetçiliğin temel öğesi millettir.
Ø Millet; Geçmişte birlikte yaşamış, aralarında dil, kültür, ülkü ve tarih gibi ortak bağları olan insan topluluğudur.
Ø Milliyetçilik ise milli birliği ve beraberliği sağlamakmillet ve ülke çıkarlarını korumakırk ve din ayrımcılığına yer vermemektir.

Ø Mustafa Kemal’e göre dini, dili ne olursa olsun kendini Türk sayan ve Türk olarak yaşayan herkes Türk’tür. Atatürk bunu “Ne Mutlu Türküm Diyene” sözüyle belirtmiştir.

Ø Atatürk'ün milliyetçilik anlayışı;

Bölücü değil, birleştirici ve toplayıcıdır. Bu anlayış ırkçı değildir (eşitlikçidir.).
Laiklik esasından ödün vermez, sınıf kavgasını değil, sosyal dayanışmayı hedef tutar.
Atatürkçü milliyetçilik anlayışı belli bir ırka, mezhebe, sınıfa ve siyasal görüşe dayanmaz.

Akılcı, çağdaş, medeni, ileriye dönük, demokratik, yüceltici, insani ve barışçıdır.
Atatürk milliyetçiliği, Türk milletini birlik ve beraberlik içinde yaşatacak, ileriye götürecek önemli bir güç kaynağıdır.

Ø Milliyetçilik, ulusal bağımsızlığı sağlama, koruma ve pekiştirme amacı olarak da ifade edilebilir.
Ø Milliyetçilik ilkesinin toplumsal, siyasal, kültürel içeriği yanında ekonomik içeriği de vardır Amaç; Türk milliyetinin refahını, zenginliğini, mutluluğunu ve varlığını yükseltmektir (ulusal ekonominin kurulması gerektiğini belirtir.).
Ø Milliyetçilik ulusal kurtuluş savaşımızın çıkış noktasını oluşturmuştur.
Ø Milliyetçiliğin bütünleyici ilkeleri; Özgürlük ve Bağımsızlık, Yurtta Sulh Cihanda Sulh, İnsan ve İnsanlık sevgisidir.

Ø Milliyetçilik İlkesi doğrultusunda yapılan inkılâplar;

TBMM’nin açılması (1920)

İstiklal Marşı’nın kabul edilmesi (1921)

İzmir İktisat Kongresi’nin toplanması (1923)

Kapitülasyonların kaldırılması (1923)

Kabotaj Kanunu’nun çıkarılması ile deniz yollarının millileştirilmesi (1926)
Yabancı şirketlerin millileştirilmesi (1926)
Gümrük Koruma Kanunu’nun çıkarılması (1929)
Reji İdaresi (Tütün Tekeli)’nin kaldırılması (1929)
Türk Parası’nı Koruma Kanunu’nun çıkarılması (1930)
Türk Tarih Kurumu’nun kurulması (1931)
Türk Dil Kurumu’nun kurulması (1932)